Seguiu vendo o parte do tempo,

non para informarse do estado do tránsito

nin da predición  para os días que non se traballa.

O que quería era coñecer de verdade

o clima mais ao xeito para cada sazón.

E continuou consultando o almanaque

para saber cando había lúa nova

ou ver ata onde chegaba o crecente.

Coidaba que gañara o ceo

ao escoller un minguante

para se desarraigar da tradición urbana,

a época na que mellor prenden

os enxertos.

***

xoan carlos dominguez alberte

*

Renunciara a vivir nun andar

por baixo da lúa

da capital con vistas privilexiadas

á autoestrada do horizonte.

A intensidade da contemplación melloraba

coa ringleira de luces dos coches

cada fin de semana.

Nunca as podía admirar de todo.

Formaba parte dela mesma.

Cando lle naceu a filla decidiu marchar

e levantar casal na súa terra,

a rentes mesno do chan.

Seguiu vendo o parte do tempo,

non para informarse do tránsito

nin da predición para os días que non se traballa.

O que quería era coñecer de verdade

o clima máis ao xeito para cada sazón.

E continuou consultando o almanaque

para saber cando había lúa nova

ou ver ata onde chegaba o crecente.

Coidaba que gañara o ceo

ao escoller un minguante

para se desarraigar da tradición urbana,

a época na que mellor prenden

os enxertos.

***

xoán carlos dominguez alberte

escudeiros (ramirás), 1966

*