entre as casas de chere hai un grandote olmo seco

tan vello como a aldea que cecais se foi morrendo

cando marcharon os ultimos

poboadores destes cerros

e co tempo a estas casas se lles caen as cobertas

e o olmo seco que perde as polasfinas e a casca

pero o peto carpinteiro

tamen gosta esta madeira

algunos olmos sempre tiña cada aldea deste val

e de lonxe xa descobren as xentes ao camiñar

polos olmos estes pobos

e xuntos gañando o ar

e ate chere que chegaron camiñantes e olladas

e o tronco deste olmo seco que se enche de palabras

dun poeta de outro tempo

que a lupe as veces graba

e as noites de lua chea neste tan revolto maio

a sombra deste olmo seco que cecais feriu un raio

vai provocando outros versos

duns alunnos de machado

***

manolo pipas

*

as pegadas onte
espinho solpor e noite

pasando o minho
o douro pasando
chegamos a espinho

á beira do aberto ferido mar
abertas palabras no solpor
da galiza e portugal

q de vian cadernos en espinho
o setimo andar a porta verde
pegadas que andan cara o sul
deste tempo ben conscientes

imaxes e textos das munditaçôes
moitas espiñas temos cravadas
ai espinho nas nosas terras atlanticas
ai irmâos polas tribos separadas

***

manolo pipas

*

o meu ano tamen é o dos bosques

escribicheme con palabras como follas

a tua musica agora me acompaña

e entre tema e tema o vento nas arbores

que tamen me quere arrolar

me quere arrolar

a ti cun libro nas mans agarrache o sono

mestres eu escribo velado e desvelado

o frio o vento e a chuvia en colectivo

compañeiros do inverno e das arbores

que agardan outra primavera

outra primavera

éste tamen é o ano dos bosques

fermoso verso e titulo para un poema

unha protesta e promesa un manifesto

un filo unha arbore un libro

escribira aquel poeta

aquel poeta

planeta terra

a febreiro 2011 cando enpeza

o ano da gata e dos bosques

lonxe e perto de fukushima

bengasi e oaxaca

***

manolo pipas

*

trovador veterano este paco

de triste figura bo compañeiro

ai sempre el vestido de negro

un home a unha guitarra pegado

poema guitarra e voz

memoria

paco ibañez cancion republicana

pioneiro mestre exilio e regreso

ai sempre ti vestido de negro

pero con todas as cores da palabra

poema guitarra e voz

historia

cancion que non pode volver atras

vellos e novos poetas no camiño

ai sempre ti de negro vestido

cantor agora e sempre a galopar

poema guitarra e voz

memoria

***

manolo pipas

coia - vigo, 1968

***********************

como nun maldito canto

verso a verso sen palabras

vas enchendo o teu capacho

voluntaria de mougás

cando baixan as marés

pedra a pedra sen descanso

vas raspando mil mentiras

voluntaria de figueiras

e pra rua tes que ir

paso a paso reclamando

o teu dereito a limpar

de ribeira voluntaria

cando levantas os ollos

cabo a cabo pasan barcos

con chapapote asasino

de karnota voluntaria

nesta costa que xa é vosa

dia a dia dignidade

vai vencendo ao pesadelo

de muxia voluntaria

e no traxe tes escrito

letra a letra en chapapote

con protesta e con promessa

voluntaria nunca mais

***

manolo pipas

*******************

[trad: cas]