amor

que sostés os meus pulsos coma se foran

cuncas diminutas de cerámica chinesa

e non sabes que as cereixas

deixaron de medrar

ata que volvas

***

dores tembrás

*

amor
que sustentas os meus pulsos como se eles fossem
bacias diminutas de cerâmica chinesa
 
e não sabes que as cerejas
deixaram de crescer
até que voltes

*

[trad. cas]

días en que me seco no centro

e rodas de palabras baixo a campá

e nada detén as palpitacións

que anuncian a caída

nin sequera os ósos amortecen o golpe

o estalido será o contrasinal

para despedirme das cousas inútiles

dos días sen ceo

das promesas

neses días recollo anacos de palabras

restos acarunchados

que clasifico por tamaño e rugosidade

como a arqueóloga que me designaches ser

desempoo muros sen inscricións

empeñada en destilar caixiñas infantís

mariquitas decapitadas

tardes de cacharriños

papaventos

***

dores tembrás

bergondiño (galiza), 1979

*