Agora sabemos que o mar ten moitas voces,
adiviñamos os horizontes grises desde a casa
procurando acaso as luces dun navío
que dispersen a bruma espesa dos abetos.
Agora sabemos que o mar ten moitas voces
e que arden os mastros nas illas desoladas,
que declina fugazmente o lento outono
ensombrecendo a tarde tranquila na arboreda
en tanto chegan as barcas silenciosas.
Agora sabemos que un vento estremece a duna
e a murcha enredadeira das paredes,
recollemos ecos tristes alá no acantilado
sen reparar en que unha luz vai disipando
a confusa sombra evanescente da ribeira,
extinguímonos como os rostros do pasado
tediosamente ensumidos na contemplación das naves
para non rendernos ante o regreso
de palabras precipitadas entre os bosques,
dun instante de tristura xunto ao faro
na cálida tarde perdida de novembro.
Agora sabemos que o mar ten moitas voces,
que un amargor calmo estreita os corpos
cando camiñamos lentamente pola praia
contemplando as augas densas baixo a lúa,
soñando unha barca iluminada cada noite.
***
Martín Veiga ( 1970)
Noia - A Coruña (Galiza)
*****************************************
Agora sabemos que o mar tem muitas vozes,
adivinhamos os horizontes cinzentos a partir da casa
procurando talvez as luzes dum navio
que dispersem a bruma espessa dos abetos.
Agora sabemos que o mar tem muitas vozes
e que ardem os mastros nas ilhas desoladas,
que declina fugazmente o lento outono
ensombrando a tarde tranquila no arvoredo
enquanto chegam as barcas silenciosas.
Agora sabemos que um vento estremece a duna
e a murcha trepadeira das paredes,
recolhemos ecos tristes lá no alcantilado
sem reparar que uma luz vai dissipando
a confusa sombra evanescente da ribeira,
extinguimo-nos como os rostos do passado
tediosamente sumidos na contemplação das naves
para não nos rendermos perante o regresso
de palavras precipitadas entre os bosques,
dum instante de tristeza junto ao farol
na cálida tarde perdida de novembro.
Agora sabemos que o mar tem muitas vozes,
que um amargor calmo estreita os corpos
quando caminhamos lentamente pela praia
contemplando as águas densas sob a lua,
sonhando uma barca iluminada cada noite.
[trad: cas]
adelia prado(5)
adilia lopes(8)
al berto(6)
alba mendez(4)
anxos romeo(4)
augusto gil(4)
aurelino costa(11)
baldo ramos(6)
carlos vinagre(13)
daniel maia - pinto rodrigues(4)
fatima vale(10)
gastão cruz(5)
jaime rocha(5)
joana espain(10)
jose afonso(5)
jose regio(4)
maite dono(5)
manolo pipas(6)
maria lado(6)
mia couto(8)
miguel torga(4)
nuno judice(8)
olga novo(17)
pedro mexia(5)
pedro tamen(4)
sophia mello breyner andressen(7)
sylvia beirute(11)
tiago araujo(5)
yolanda castaño(10)
leitores amigos
leituras minhas
leituras interrompidas