No mencer da herba mol
caieu unha estrela viva
¡ai amor!
Rompeu seus ollos albeiros
como o son da miña amiga
¡ai amor!
Rompeu os cabelos verdes
neve de sal namorada
¡ai amor!
Rompeu seu ver de ladeira
color de donda laranxa
¡ai amor!
Rompeu a súa voz de escumas
segredo de eclipse morna
¡ai amor!
Rompeu seu andar lixeiro
e o mar longa da súa cola
¡ai amor!
Rompeu a súa vida nova
i os seus relembros perdidos
¡ai amor!
Rompeu a súa morte fria
e a luz crara dos seus picos
¡ai amor!

***

Álvaro Cunqueiro (1911-1981)

Mondoñedo - Galiza

****************************************+

No amanhecer da erva branda
caiu uma estrela viva
ai amor!
Rompeu seus olhos brancos
como são os da minha amiga
ai amor!
Rompeu os cabelos verdes
neve de sal namorada
ai amor!
Rompeu seu ver de ladeira
cor de suave laranja
ai amor!
Rompeu a sua voz de escumas
segredo de eclipse morna
ai amor!
Rompeu seu andar ligeiro
e o mar longo da sua cauda
ai amor!
Rompeu a sua vida nova
e as suas lembranças perdidas
ai amor!
Rompeu a sua morte fria
e a luz clara dos seus picos
ai amor!

[trad: cas]