Eu era un nómade dacabalo

dun reno e a taiga era a fraga

inabarcábel da nosa tribo agonizante

a fraga das carballas centenarias

era este bosque fechado de coníferas

e o xeo que aboia na codia negra

do amur viñan sendo os restos de ramaxe

que o ulla ofrece cando a enchente

reborda nas brañas de Laíño

era unha nómade eu unha indíxena

nanai aínda non ameazada unha rena

altiva e resistente a ser domesticada

unha rena apareándose urrando

no bosque que estrema co río do dragón negro

parindo ergueita quecendo coa placenta

a chaira siberiana

***

elvira riveiro

*