entre as casas de chere hai un grandote olmo seco
tan vello como a aldea que cecais se foi morrendo
cando marcharon os ultimos
poboadores destes cerros
e co tempo a estas casas se lles caen as cobertas
e o olmo seco que perde as polasfinas e a casca
pero o peto carpinteiro
tamen gosta esta madeira
algunos olmos sempre tiña cada aldea deste val
e de lonxe xa descobren as xentes ao camiñar
polos olmos estes pobos
e xuntos gañando o ar
e ate chere que chegaron camiñantes e olladas
e o tronco deste olmo seco que se enche de palabras
dun poeta de outro tempo
que a lupe as veces graba
e as noites de lua chea neste tan revolto maio
a sombra deste olmo seco que cecais feriu un raio
vai provocando outros versos
duns alunnos de machado
***
manolo pipas
*
adelia prado(5)
adilia lopes(8)
al berto(6)
alba mendez(4)
anxos romeo(4)
augusto gil(4)
aurelino costa(11)
baldo ramos(6)
carlos vinagre(13)
daniel maia - pinto rodrigues(4)
fatima vale(10)
gastão cruz(5)
jaime rocha(5)
joana espain(10)
jose afonso(5)
jose regio(4)
maite dono(5)
manolo pipas(6)
maria lado(6)
mia couto(8)
miguel torga(4)
nuno judice(8)
olga novo(17)
pedro mexia(5)
pedro tamen(4)
sophia mello breyner andressen(7)
sylvia beirute(11)
tiago araujo(5)
yolanda castaño(10)
leitores amigos
leituras minhas
leituras interrompidas