cúmulo de modulacións
entre as tonalidades
dos meus sentimentos.
Ningunha requinta está afinada
ao xeito que quero.
A gaita en re
tocando pechado con ternura
porque a melodía da vida é adversa ás veces.
Dentro de min, pinto a escala cromática das emocións.
A ledicia de terte comigo,
dar a vida polo amor,
o sentimento máis sublime;
a forza interior para seguir en pé,
a desesperación por ter que vivir neste mundo.
tornan en min coa miña sensibilidade inmensa.
Sementarei para vencer o chisco de medo e inseguridade do
porvir
Non son laios,
son rebumbios de notas desordenadas
na partituraonde nos mergullamos
nas foulas
deixando atrás o ronsel.
Fóra! O balbordo das elites.
As melodías das vosas voces de mezzo e barítono
voan no ar.
E rebotan por leis da física
e chegan até o meu corazón,
bulindo despois até a testa teimuda
da xogadora dos 64 escaques.
A paisaxe emocional esvaida no taboleiro
nas regras do xogo, da arte máis complicada.
No mundo que nos queren impor
o son das ondas espontáneas
difiren dos da frauta rectificada.
Cavilo sobre a maré
de lembranzas presentes
de ardentía
alumeandodeste xeito a paixón
dos tempos qu son chegados,
á nosa terra luar
de soños reais de amor.
***
alba méndez
*
adelia prado(5)
adilia lopes(8)
al berto(6)
alba mendez(4)
anxos romeo(4)
augusto gil(4)
aurelino costa(11)
baldo ramos(6)
carlos vinagre(13)
daniel maia - pinto rodrigues(4)
fatima vale(10)
gastão cruz(5)
jaime rocha(5)
joana espain(10)
jose afonso(5)
jose regio(4)
maite dono(5)
manolo pipas(6)
maria lado(6)
mia couto(8)
miguel torga(4)
nuno judice(8)
olga novo(17)
pedro mexia(5)
pedro tamen(4)
sophia mello breyner andressen(7)
sylvia beirute(11)
tiago araujo(5)
yolanda castaño(10)
leitores amigos
leituras minhas
leituras interrompidas