(homenaxe a Inês de Castro)
e de repente, créote
Por detrás desta pantalla de linguaxe simples, parpadexas
plano inclinado á esquerda, rotación
E tan fermosa que eres, Inês, con qué grandes ollos binarios me miras
Que busto perfecto. Unha brisa deliciosa lambe os teus cabelos coma unha madame [experta en compracerte
ángulo contrapicado, 45 graos dende a dereita
As olleiras familirízante coa Morte. Fanche esvelta, desgraciada, interrogante. Inútil
O teu colo é matéria de tronos. Un pulso lánguido sobe rubor ao teu rostro de liño
Enfermaches de beleza. Quen te acoitelou sentiu s medidas perfectas que mataba
degradado de colores: cian, malva, rosado...
Non te moves. Reinas no submundo e iso
abonda.
Aenas es unha cabeza.Baixo os ollos e o teu corpo de grisalla
non ocupa máis que as miñas mans delineando coordenadas
nariz a ollo, 33. Nariz a boca, 15.
Luz cenital. Cinza e nácar, sorrís. Carbono 14 para os teus dentes. A pel cae feita encaixe. [ Es morbosa, sideral
augusta
viva
Hei reprimir as ganas de morder a túa boca que se curva tan paseniño
e seda
para falarme...
Mátame
***
estibaliz espinosa
*
adelia prado(5)
adilia lopes(8)
al berto(6)
alba mendez(4)
anxos romeo(4)
augusto gil(4)
aurelino costa(11)
baldo ramos(6)
carlos vinagre(13)
daniel maia - pinto rodrigues(4)
fatima vale(10)
gastão cruz(5)
jaime rocha(5)
joana espain(10)
jose afonso(5)
jose regio(4)
maite dono(5)
manolo pipas(6)
maria lado(6)
mia couto(8)
miguel torga(4)
nuno judice(8)
olga novo(17)
pedro mexia(5)
pedro tamen(4)
sophia mello breyner andressen(7)
sylvia beirute(11)
tiago araujo(5)
yolanda castaño(10)
leitores amigos
leituras minhas
leituras interrompidas