Sobre o teu silencio de madeira de espiño
nevamos coma un augurio as miñas mans e o inverno

O meu amor por ti é un decibelio de prata

Fico sentada no umbral de audición a ver como chega a palabra…

O meu cráter en repouso afuma bosques antigos
transpiro pola pel dun animal extinto
e a mucosa da tristeza cicatriza
en contacto directo coa luz dos órganos e os astros

O meu cráter de epitelio e cinzas
O meu cráter de queratina e granito

O meu amor por ti está feito de paz atómica
O meu pensamento fórmase
mediante un choque térmico contigo
Vou camiño de lonxe
sóbranme os ollos para verte

pero
vou contigo da man sul ponticello
son a máis pequena e aguda da familia
dos instrumentos de corda
pero dille por deus á túa boca ancestral
que me morda

***

olga novo

*