mulleres do mar

mulleres do ar

cabelos de longas esperas

buguinas de tenro ollar

vixías dun horizonte

onde as conversas sempre cheiran

a peixe e a sal

mulleres esculpidas nas rochas

de fortes brazos e rexas mans

ollos de noites eternas

beizos de doce pan

e nos peitos farois ardentes

que manteñen aceso o lar

sodes o comezo

do que quero camiñar

sodes o destino

alén do mar.

mulleres do Morrazo

mulleres do mar

mulleres das que un só pode

volverse namorar.

***

miguel ángel alonso diz

*