Son unha gata en celo, posúote

Iranse perpetuando, con vehemencia

as miñas pegadas na túa pel

Arrólome, miañando involucrada

nunha melodia que precede á cópula

Como preámbulo bailo sen saia

e agardo

a mutua penetración ao lírico universo

dos abrazos

Son comedora de carne

amante tocada pola antropofaxia

aproxímate

que morro por meterche o dente

***

cruz martinez vilas

armenteira, 1960

*