pintame as cores da túa vida.

se es invisible aos ollos de todas,

se non podes seguir escribindo dende un

sofá dourada.

tocas un piano, como se for unha vida

que che fuxe.

en caida libre,

cometa de desplazamento incontrolable.

pilotarte quero.

deixar de sentir que non formo parte

de algo.

ser novamente unha cor no arco da vella,

e ao final atoparme,

moedas.

***

eva mendez doroxo

barcelona, 1978

********************