abriu tódalas billas da casa agás a do xardín, na parte interior dos seus brazos ofreceume unha ablución de area e nacre, chimpouse con dúbidas naquel mar de ceo, entre o voo e a coquetería da nadadora, nunca chegou ó chan, collina entre os dedos e os dentes coa ollada dun cometa de pavos reais, meteu as mans no meu peito para esfolarme o aire e o ventrículo esquerdo, ancorada pola risa chegueille ata os cóbados e cun tremor nos beizos deitou palabras na miña boca, néctar de voz e o laio ávrego

***

x. m. vila ribadomar