Es de noche y con tus cerillas hago un faro.

Veo como tus velas siempre tendrán un viento.

Eduarda Lillo, 1964

1     Só aves e peixes van cas augas.

       Desafeitos da Terra viaxamos sin o mar.

       Os ceos sin o Ceo.

       O Ceo que só volve cos embates

       fainos antigos com-as palabras.

2     O soño didiante

       seguro do espacio e da luz

       sempre cara as illas do sol

       às terras felices da doada certeza.

3     Invertímo-lo camiño.

                                                 Imos

       i en nós regresan tódolos que viñeron.

4     Costas pobres.

       Non non iñoramos que o camiño é o camiño

       perdída-las rotas

       e que o mar é o mar

       indo pros que van

       inda pros que volven enteiros de lonxe.

5     non buscamos engañarnos co soño

       mai~lo home semella pra outro destino.

       Xa mares e mapas están nos seus ollos.

       Sempre estarás Grecia tra-las nebras i as augas.

6     Anque volva só co viaxe feito

       non foi pobre o empeño i a certeza en chegar

       que así nos sostuvo

       cando as augas buscaban a quilla

       comprobaban as cuadernas

       e relvavan

       o van.

7     Chegamos eiquí con esta forza

       e agardamos non perdela xa

       por maior embate ou escuro longo.

       Sabemos que o misterio i a necesidade nos protexen

       e coma na profecía feita ca nosa luz

       cando un mesmo non vía

       volvemos

       volveremos proclamar a certeza.

8     De tódalas naves cabalos e carros que parten

       sai un canto de permanencia.

       Lonxe se vei do cimo do pulo

       e hai singladuras que nin precisan do mar.

***

Uxío Novoneyra (1930 - 1990 )

Parada de Moreda - Lugo - Galiza

*******************************************