Terça-feira, 8 de Janeiro de 2013
milagre

 

nun speres bibir
de deseios d'anho nuobo:
cada die un milagre

//

viver não esperes
de desejos de ano novo:
cada dia um milagre

 

***

 

amadeu ferreira

 

*


lido em: http://lhengua.blogspot.pt/

publicado por carlossilva às 00:01
link do post | comentar | favorito

Quarta-feira, 20 de Junho de 2012
anquanto por ti speras

 

preguntas te pula grandura de l berano:
miedo que la calor se buolba febre de la spera.


pides me que te lhiebe tanta cousa
mas solo palabras tengo i un mirar triste
i un sereno para adundiar la manhana


hei de te preguntar pula tela
que te pedi para nun parares de tecer
anquanto por ti speras
i candeia inda busco pa la nuite


zupiado, inda l silenço puode abrir sou assopro
para aguantar l troniar de ls dies antigos

 

***

 

amadeu ferreira

 

*


lido em: http://lhengua.blogspot.pt/

publicado por carlossilva às 11:32
link do post | comentar | favorito

Terça-feira, 27 de Março de 2012
un die
un die, apuis la termienta,
deste cuntigo an sítio ermo,
lhebado na mundiada cumo broça,
cansado, zupiado, fruita que cai
pocha de l'arble sien campo
para mais amadurar, ancapaç
d'aguantar un filo de nabalha,
sorbido l çumo até la carunha.

refazes l mapa de ls dies antigos
i nun dás culas gatunhas que
sgadunhado te deixórun de punto
an branco, solo necras ne l bolso
te quedórun nada al modo
para nuobo mosaico quelorido:
i ampeças a atrabessar la nuite
talbeç de l outro lhado inda te speres.
***
amadeu ferreira
*

lido em: http://lhengua.blogspot.pt/

publicado por carlossilva às 01:37
link do post | comentar | favorito

Domingo, 16 de Outubro de 2011
l tiempo de las castanhas


ben ende l tiempo de las castanhas
de quando íbamos puls caminos
a rober i ls pelhiços abrien la boca
nua risada, nun mundo de picos i
la fame era natural cumo las horas;

berdégan agora adiles por essas tierras
adonde sentábamos uolhos i sprança:
que fazimos de ls saberes que nacien
na sementeira i aprendiemos a sperar
l tiempo an que robiemos las castanhas?

quedában loinge las castanhas, benien
de camboio a botar fumo ne ls pelhiços
sien stáren coçadas cumo todo l que
queda acerca, chenas de nuites cun stouros
al lhume, fiestas i risadas de belhós;

bénen sfamiados estes dies, sue boca
siempre abierta a quemer-mos als cachos,
squecida la risada de ls pelhiços, la fuorça
yá pouca para demudar: cumo deixei
que se me squecira l tiempo de las castanhas?

cumo s'aguçórun ls picos i tan altos
quedórun ls pelhiços a abanar al aire
que mos trouxo este ambierno
financeiro: nunca squecerei de fazer
por que buolba l tiempo de las castanhas

 

***

 

amadeu ferreira

 

*


lido em: http://lhengua.blogspot.com/

publicado por carlossilva às 12:32
link do post | comentar | favorito

Terça-feira, 26 de Julho de 2011
l cantareiro an sue ruodra


nunca chégan a sue madureç ls uolhos,
puis nun se cánsan de nacer
a cada manhana, cumo nino que
faç i çfaç mundos nun mirar, mas,
quando las manos ls agárran, nun
se déixan amassar i chúben-se na ruodra

solo para mos debolber ua risa de çprézio:
assi i todo, l cantareiro nunca ziste
de sue ceifa de demudar i custruir sin fin,
puis yá muitá daprendiu que naide
dá pul grano d'arena que bieno
a acrecentar la lharga praia.

 

***

 

amadeu ferreira

 

*

 

 


lido em: http://partimonio.blogspot.com/

publicado por carlossilva às 11:26
link do post | comentar | favorito

Segunda-feira, 28 de Junho de 2010
castielho de Outeiro
al loinge, yá nun s'adebina castielho:
solo piquetes de peinha que l tiempo aguçou,
bózios sumidos antre nubrina i negro;
inda eilhi relhúzen rábias, fames,
mas nien un retombo de suonhos s'oube,
todo antregue al çprézio dua risada:
naciu d'uolho na lhinha dua raia de que
naide quier saber, cumo el apagada,
spina drobada an sue altibeç de piedra;
doura l cabeço l mesmo sol de siempre,
mas nien ua centinela pa l recebir;
la serpiente de la bielha strada cuntina
anroscada an sues rebuoltas, andefrente,
tamien eilha abandonada, sien carros;
perdido cumigo inda spero un cantoneiro

a peinar la baleta, que lhebante la mano
nun saludo arrincado a l'aba de l chapeu.

 

***

amadeu ferreira

 

(sendin, 1950)

 

**********************



lido em: http://lhengua.blogspot.com/

publicado por carlossilva às 14:08
link do post | comentar | favorito

Domingo, 16 de Maio de 2010
fazer milagres dá muito trabalho


Passórun cientos d'anhos a fazer milagres,
i fúrun ajuntando seclos de canseiras.

Fazer milagres dá muito trabalho,
i bai-se perdendo la fé
quando ralamente dan cierto,
menos que las fuorças pa ls fazer.

Un die cansórun-se i fúrun-se
a bagamundar por tierras
culs milagres todos yá feitos
ou donde custáran menos a fazer.

Passórun cientos d'anhos, por milagre.
Nien milagres le balírun.

 

***

 

amadeu ferreira

 

********************




publicado por carlossilva às 14:52
link do post | comentar | favorito

Quarta-feira, 10 de Março de 2010
dues lhénguas


Andube anhos a filo cula lhéngua trocida pula
oubrigar a salir de l sou camino i tener de
pensar antes de dezir las palabras ciertas:
ua lhéngua naciu-me comi-la an merendas bubi-la an fuontes i rigueiros
outra ye çpoijo dua guerra de muitas batailhas.
Agora tengo dues lhénguas cumigo
i yá nun passo sin dambas a dues.
Stou siempre a trocar de lhéngua mei a miedo
cumo se fura un caso de bigamie.
Ua sabe cousas que l’outra nun conhece
ríen-se ua de l’outra fazendo caçuada i a las bezes anrábian-se
afuora esso dan-se tan bien que sonho nas dues al mesmo tiempo.
Hai dies an que quiero falar ua i sale-me la outra.
Hai dies an que quedo cun ua deilhas tan amarfanhada que se nun la falar arrebento.
Hai dies an que se m’angarabátan ua an la outra
i apuis bótan-se a correr a ber quien chega purmeiro
i muita beç acában por salir ancatrapelhadas
i a mi dá-me la risa.
Hai dies an que quedo todo debelgado culas palabras por dezir
i ancarrapito-me neilhas cumo ua scalada
i deixo-las bolar cumo música
cul miedo que anferrúgen las cuordas que las sáben tocar.
Hai dies an que quiero traduzir ua pa la outra
mas las palabras scónden-se-me
i passo muito tiempo atrás deilhas.
Antre eilhas debíden l miu mundo
i quando pássan la frunteira sínten-se meio perdidas
i fártan-se de roubar palabras ua a l’outra.
Dambas a dues pénsan
mas hai partes de l coraçon an que ua deilhas nun cunsigue antrar
i quando s’achega a la puorta pon l sangre a golsiar de las palabras.
Cada ua fui pursora de l’outra:
l mirandés naciu purmeiro i you afize-me a drumir
arrolhado puls sous sonidos calientes cumo lhúrias
i ansinou l pertués a falar guiando-le la boç;
l pertués naciu-me a la punta de ls dedos
i ansinou l mirandés a screbir porque este nunca tubo scuola para donde ir.
Tengo dues lhénguas cumigo
dues lhénguas que me fazírun
i yá nun passo nien sou you sien dambas a dues.

 

***

amadeu ferreira

(sendin, 1950)

 

********************************************************************************

 

DUAS LÍNGUAS

Vivi muitos anos com a língua entortada,
porque fui obrigado a falar palavras estranhas de uma outra língua.
Queriam que eu falasse uma língua que eu não falava,
que eu dissesse o que não dizia, que eu calasse o que sabia.

Por isso, durante muito tempo fiquei emudecido.
A língua presa, travada, reprimida.
A palavra entalada na garganta, o não-dito.

Tentaram tirar de mim aquilo que havia guardado como um tesouro:
a palavra, que é o arco da memória.
Diziam que me faltava inteligência,
porque antes de gaguejar as palavras certas
eu tinha de pensar, duas vezes, numa língua estranha.

O tempo passou. Agora, tenho duas línguas.

Uma língua nasceu comigo, no colo da minha mãe.
É a língua que expressa a alma guarani.
É a língua do tekoha, da opy,
onde as palavras se abrem em flor e se convertem em sabedoria,
as belas palavras, nhe´en porãngue´i,
palavras indestrutíveis, sem mal, ayvu marã´ey.
O nome que tenho, foi ela quem me deu na cerimônia do Nhemongarai.
É nela que ouço as divinas palavras do maino´i.
Com ela nomeio as plantas, as flores, os pássaros, os peixes,
os rios e as pedras, o sol e a chuva, a roça e a caça.
Com ela, faço soar o mbaraka, aspiro o pityngua,
danço xondaro, canto pra Nhanderu e rezo nhembo´e.
Bebo kaguy, como avaxi e jety, aprendo jopói e potirõ,
tudo isso com ela eu faço: rio e choro, rezo e canto.
Com ela, eu sou o que falo: guarani.

A outra língua que tenho é a que sobrou
de uma guerra de muitas batalhas.
Ela trouxe a espada e a cruz, o livro e as imagens,
o sermão, o catecismo, a doutrina, as leis.
Ela me ensinou a aprisionar o som,
como quem pega a fumaça com a mão e a guarda no adjaká.
Com ela, aprendi riscar as letras,
e a desenhar as palavras no papel.
Quando saio da aldeia, é ela quem me ajuda.
Com ela, procuro escola e biblioteca, mercado e igreja,
posto de saúde e hospital, cartório e tribunal.
É com ela que me comunico com índios de outras línguas.
Com ela navego na internet,
descubro o pensamento do juruá,
caminho pelas ruas, leio as cidades, entro nos ônibus,
embarco e desembarco na rodoviária,
vendo o artesanato e converso com as pessoas.


Agora já não posso mais viver sem as duas.
Estou sempre trocando de língua com um pouco de medo,
como se fosse um caso de bigamia.

Uma língua sabe coisas que a outra desconhece,
acham graça uma da outra, fazem gozação e às vezes se zangam.
afora isso, elas se dão tão bem, que sonho nas duas ao mesmo tempo.

Às vezes, a palavra de uma soa engraçado na outra.
Às vezes, quero falar uma e me sai a outra.
Às vezes, quando me perguntam numa, respondo na outra.
Às vezes fico com uma delas tão engasgada que se permaneço calado
tenho a impressão de que vou explodir.

Algumas vezes elas se enredam e se entrelaçam uma na outra
e depois disputam uma corrida para ver quem chega primeiro,
e muitas vezes permanecem misturadas uma na outra
que me dá até vontade de rir.

Há dias em que as palavras não ditas me pesam tanto,
que eu libero todas elas, deixando-as voar como música,
com medo que fiquem enferrujadas as cordas que as sabem tocar.
Há dias em que quero traduzir uma para a outra,
mas as palavras se escondem de mim, fogem para bem longe
e gasto muito tempo correndo atrás delas.
Entre elas, dividem o meu mundo
e quando atravessam a fronteira se sentem meio perdidas
e não se cansam de roubar palavras uma da outra.
Ambas pensam,
mas há partes do coração em que uma delas não consegue entrar
e quando se aproxima da porta, o sangue se põe a jorrar com as palavras

Cada uma foi professora da outra:
o guarani nasceu primeiro e eu me habituei a dormir
embalado por sua suave sonoridade musical.
O guarani não tinha a letra, é verdade, mas era o dono da palavra falada.
Ensinou ao português os segredos da oralidade, guiando-lhe a voz.
Já o português, nascido na ponta dos meus dedos,
ensinou o guarani a escrever, porque este nunca havia freqüentado a escola.
Tenho duas línguas comigo
duas línguas que me fizeram
e já não vivo sem elas, nem sou eu, sem as duas.

 


lido em: http://www.mceres.net/colaboradores-texto003.htm

publicado por carlossilva às 15:34
link do post | comentar | favorito

mais sobre mim
agenda
18 de abril 2013 19 de abril 2013
Junho 2013
Dom
Seg
Ter
Qua
Qui
Sex
Sab

1

2
3
4
5
6
7
8

9
14
15

18
19
20
21
22

23
24
25
26
27
28
29

30


posts recentes

milagre

anquanto por ti speras

un die

l tiempo de las castanhas

l cantareiro an sue ruodr...

castielho de Outeiro

fazer milagres dá muito t...

dues lhénguas

arquivos

Junho 2013

Maio 2013

Abril 2013

Março 2013

Fevereiro 2013

Janeiro 2013

Dezembro 2012

Novembro 2012

Outubro 2012

Setembro 2012

Agosto 2012

Julho 2012

Junho 2012

Maio 2012

Abril 2012

Março 2012

Fevereiro 2012

Janeiro 2012

Dezembro 2011

Novembro 2011

Outubro 2011

Setembro 2011

Agosto 2011

Julho 2011

Junho 2011

Maio 2011

Abril 2011

Março 2011

Fevereiro 2011

Janeiro 2011

Dezembro 2010

Novembro 2010

Outubro 2010

Setembro 2010

Julho 2010

Junho 2010

Maio 2010

Abril 2010

Março 2010

Fevereiro 2010

Janeiro 2010

Dezembro 2009

Novembro 2009

Outubro 2009

Setembro 2009

Agosto 2009

Julho 2009

Junho 2009

Maio 2009

Abril 2009

Março 2009

Fevereiro 2009

Janeiro 2009

Dezembro 2008

Novembro 2008

Outubro 2008

Setembro 2008

Agosto 2008

Julho 2008

Junho 2008

Maio 2008

Abril 2008

Março 2008

tags

a m pires cabral(4)

adelia prado(5)

adilia lopes(8)

al berto(6)

alba mendez(4)

albano martins(4)

alberte moman(8)

alberto augusto miranda(9)

alexandre teixeira mendes(11)

alfonso lauzara martinez(8)

alice macedo campos(13)

alicia fernandez rodriguez(5)

almada negreiros(4)

amadeu ferreira(8)

ana luísa amaral(6)

ana marques gastao(4)

andre domingues(5)

andreia carvalho(4)

antonio barahona(5)

antonio cabral(5)

antonio gedeao(5)

antonio ramos rosa(7)

anxos romeo(4)

ary dos santos(5)

augusto gil(4)

augusto massi(4)

aurelino costa(11)

baldo ramos(6)

bruno resende(5)

camila vardarac(9)

carlos drummond de andrade(5)

carlos vinagre(13)

cesario verde(4)

concha rousia(4)

cristina nery(5)

cruz martinez(9)

daniel filipe(5)

daniel maia - pinto rodrigues(4)

david mourão-ferreira(6)

elvira riveiro(8)

emma couceiro(4)

estibaliz espinosa(7)

eugenio de andrade(8)

eva mendez doroxo(8)

fatima vale(10)

fernando assis pacheco(4)

fernando pessoa(5)

fiamma hasse pais brandão(5)

florbela espanca(7)

gastão cruz(5)

helder moura pereira(4)

ines lourenço(6)

iolanda aldrei(4)

jaime rocha(5)

joana espain(10)

joaquim pessoa(4)

jorge sousa braga(6)

jose afonso(5)

jose carlos soares(4)

jose gomes ferreira(4)

jose luis peixoto(4)

jose regio(4)

jose tolentino mendonça(4)

jussara salazar(6)

luis de camoes(5)

luisa villalta(4)

luiza neto jorge(4)

maite dono(5)

manolo pipas(6)

manuel alegre(6)

manuel antonio pina(8)

maria alberta meneres(5)

maria do rosario pedreira(5)

maria estela guedes(7)

maria lado(6)

maria teresa horta(5)

marilia miranda lopes(4)

mario cesariny(5)

mia couto(8)

miguel torga(4)

nuno judice(8)

olga novo(17)

pedro ludgero(7)

pedro mexia(5)

pedro tamen(4)

raquel lanseros(9)

roberta tostes daniel(4)

rosa enriquez(6)

rosa martinez vilas(8)

rosalia de castro(6)

rui pires cabral(5)

sophia mello breyner andressen(7)

suzana guimaraens(5)

sylvia beirute(11)

tiago araujo(5)

valter hugo mae(5)

vasco graça moura(6)

virgilio liquito(5)

x. m. vila ribadomar(6)

yolanda castaño(10)

todas as tags

links
pesquisar
 
blogs SAPO
subscrever feeds
Em destaque no SAPO Blogs
pub